- həlakətli
- смертоносный.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
həlakətli
Смотреть что такое "həlakətli" в других словарях:
fəlakətli — sif. Fəlakət törədən, bədbəxtliyə səbəb olan, müsibət gətirən. Fəlakətli müharibə illəri. Fəlakətli daşqın. – <5 ci tamaşaçı:> Ən fəlakətli böyük yanğınlar; Bir qığılcımlı xətadan başlar. H. C.. Deyirlər ki, fəlakətli və ağır günlərdə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müsibətli — sif. Müsibət içində olan; ağır, fəlakətli, faciəli. Müsibətli günlər. – İskəndərin kənddən baş alıb getməyinə müsibətli bir qəzavü qədər bais olmuşdu. E. Sultanov. Çox heyf olsun ki, bizimkilər bu cür müsibətli bir gündə öz qarınlarının qeydinə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
acı — sif. 1. Dili ağzı yandırıcı, kinə, xardal və s. dadında olan (şirin ziddi). Acı dərman. Acı badam. Acı dad. Acı istiot. Acı turp. Acı soğan. Acı çay (dişləmə çay, içinə qənd salınmamış çay). 2. məc. Fəlakətli, məşəqqətli, əziyyətli, kədərlə dolu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səfil — sif. və zərf <ər.> Daimi yaşayış yeri olmayan, daimi məşğuliyyəti olmayan, səfalət içərisində yaşayan; avara, sərgərdan, sərsəri, veyil. Səfil adam. Səfil həyat sürmək. Səfil yaşamaq. – <Cavanşir bəy Dilaraya:> Sən o səfil rəssamdan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üz — is. 1. İnsan başının qabaq hissəsi; surət, sifət, çöhrə, sima. Üzünün ifadəsi. Qəşəng üz. – Mərcan bəy diqqətlə Kərbəlayı Qubadın üzünə baxır. Ü. H.. <Qızın> yumru, gözəl üzü və yanaqları açıq sərin havada qızarmışdı. M. İ.. // Heyvan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şərərbar — ə. və f. 1) qığılcım yağdıran, qığılcım saçan; 2) m. müsibətli, fəlakətli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ağlar — sif. Ağlayan, gözüyaşlı, gözü yaşla dolu. Kişi ağlar gözilə qıldı fəğan; Söylədi oğlu: – Ağlama, babacan! M. Ə. S.. Seyid ağlar gözü ilə başladı: – Mən Kirmanşahda ikən gecə röyada cəddimi gördüm. Ə. H.. Ağlar gözümdə qanə dönər əşki həsrətim. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şaxsey — n. Fəlakətli, dəhşətli, faciəli bir hadisə qarşısında çıxarılan fəryad səsi. Şəhərin arvadları dəstə dəstə Hacının böyük bacısı Pərinisanın evinə dolub boşalmaqda idilər. Şaxsey və şivən səsi asimana bülənd olmuşdu. Ə. H.. <Heydər bəy:> … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
uçurum — is. 1. Çox sarp, dik və dərin yamac; yarğan, sıldırım. Sağımız dağ, solumuz qorxunc uçurum, meşəlik, dağlıqdır. S. Rüst.. Uçurumun dibi böyük tikan kolları ilə örtülmüşdü. Ə. M.. // sif. Uçurumlu, sıldırımlı, sıldırım. . . Qaraca qızın qabağına… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
uğursuz — sif. 1. Bədbəxtlik gətirən, bədbəxtliyə səbəb olan; şükümsüz, məşum, bədşüküm, bədbəxt, fəlakətli. Qonaqsız ev uğursuz olar. (Ata. sözü). <Hannanın> gözəl səsi mənim qulaqlarımda bir bayquş səsindən daha uğursuz idi. M. S. O..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vaylı — sif. Fəlakətli, həyəcanlı, təlaşlı. Axşam çökdü şəhərə, bir südlü, aylı axşam; Çoxlu xəbər gətirdi; şivənli, vaylı axşam. Ə. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
